ابر تورم چیست؟ و نحوه مقابله با آن
همه اقتصادها با تورمی روبرو می شوند که میانگین قیمت کالا با کاهش قدرت خرید آن ارز افزایش می یابد. به طور معمول ، دولت ها و موسسات مالی با یکدیگر همکاری می کنند تا اطمینان حاصل شود که تورم با سرعت یکنواخت و تدریجی اتفاق می افتد. با این حال ، نمونه های زیادی در تاریخ وجود داشته است که نرخ تورم در حدی بی سابقه شتاب گرفته تا حدی که باعث کاهش ارزش واقعی پول آن کشور در نسبت های بسیار نگران کننده شده است. این نرخ تورم شتاب دهنده چیزی است که ما آن را تورم بیش از حد یا ابر تورم می نامیم.
فیلیپ کاگان ، اقتصاددان در کتاب پولی ابر تورم ، اظهار می کند که دوره های تورم شدید زمانی شروع می شود که قیمت کالا و خدمات بیش از 50 درصد در عرض یک ماه افزایش یابد. برای مثال ، اگر قیمت یک کیسه برنج از 10 دلار به 15 دلار در کمتر از 30 روز افزایش یابد و از 15 دلار به 22.50 دلار تا پایان ماه آینده افزایش تورم را شاهد باشیم. در صورت تداوم این روند ، قیمت یک کیسه برنج در شش ماه به 114 دلار و در یک سال به بیش از 1000 دلار افزایش می یابد.
نرخ تورم بیش از حد به ندرت در 50٪ ثابت می ماند. در بیشتر موارد این نرخ ها آنقدر سریع شتاب می گیرند که قیمت کالاها و خدمات مختلف می تواند در عرض یک روز یا حتی چند ساعت به طرز چشمگیری افزایش یابد. در نتیجه افزایش قیمت ها ، اعتماد مصرف کنندگان کاهش می یابد و ارزش پول کشور کاهش می یابد. در نهایت ، تورم شدید یک اثر چند برابر ایجاد می کند که منجر به تعطیلی مشاغل ، افزایش بیکاری و کاهش درآمد مالیاتی می شود. مشهورترین دوره های ابر تورم در آلمان ، ونزوئلا و زیمبابوه رخ داد ، اما بسیاری از کشورهای دیگر نیز بحران مشابهی را تجربه کردند ، از جمله مجارستان ، یوگسلاوی ، یونان و بسیاری دیگر.
تورم شدید در آلمان
یکی از مشهورترین نمونه های ابر تورم در جمهوری وایمار آلمان پس از جنگ جهانی اول رخ داد. آلمان مبالغ هنگفتی را برای تأمین هزینه های جنگ وام گرفته بود و معتقد بود که در جنگ پیروز خواهد شد و از غرامت متفقین برای پرداخت این بدهی ها استفاده خواهد کرد. اما آلمان نه تنها در جنگ پیروز نشد ، بلکه باید میلیاردها دلار غرامت بپردازد.
علیرغم مشاجرات پیرامون علل افزایش تورم در آلمان ، برخی از دلایل رایج عبارتند از تعلیق استاندارد طلا ، غرامت جنگی و صدور بی پروا پول کاغذی. تصمیم برای تعلیق استاندارد طلا در آغاز جنگ به این معنا بود که مقدار پول در گردش هیچ ارتباطی با ارزش طلا ندارد. این حرکت بحث برانگیز باعث کاهش ارزش پول آلمان شد و متفقین را مجبور به جبران خسارت کرد تا به هر ارزی غیر از ارز کاغذی آلمان پرداخت شود. آلمان با چاپ مبالغ هنگفتی از پول خود برای خرید ارز خارجی ، در واکنش به این امر ، ارزش پول آلمان را بیش از پیش کاهش داد.
گاهی اوقات در این دوره نرخ تورم با نرخ بیش از 20 درصد در روز افزایش می یافت. پول آلمان آنقدر بی ارزش شد که برخی از شهروندان برای گرم نگه داشتن خانه های خود پول کاغذی را سوزاندند زیرا ارزانتر از خرید چوب بود.
ابر تورم در ونزوئلا
ونزوئلا با داشتن ذخایر عظیم نفتی خود در طول قرن بیستم اقتصاد سالمی داشت اما نفت دهه 1980 به دنبال سوء مدیریت اقتصادی و فساد در اوایل دهه 2000 منجر به یک بحران قدرتمند اجتماعی ، اقتصادی و سیاسی شد. این بحران در سال 2010 آغاز شد و اکنون یکی از بدترین بحران در تاریخ بشریت است.
نرخ تورم در ونزوئلا به سرعت افزایش یافته است و از نرخ سالانه 69٪ در سال 2014 به 181٪ در سال 2015 رسیده است. دوره تورم بیش از حد در سال 2016 آغاز شد که تورم آن تا پایان سال 800٪ بود ، و در سال 2017 4000٪ بود.
در سال 2018 ، رئیس جمهور نیکلاس مادورو اعلام کرد که یک ارز جدید (بولیوار مستقل) برای مقابله با تورم بیش از حد جایگزین بولیوار فعلی با نرخ 1/100،000 می شود ، بنابراین 100،000 بولیوار قدیمی برابر با یک بولیوار حاکم خواهد شد. با این حال ، اثربخشی چنین رویکردی بسیار مشکوک است. استیو هانکه ، اقتصاددان ، گفت که کاهش صفرها “یک امر زیبایی” است و “تا زمانی که سیاست اقتصادی را تغییر ندهد ، معنی ندارد”.
ابرتورم در زیمبابوه
پس از استقلال این کشور در سال 1981 ، اقتصاد زیمبابوه در سالهای اولیه خود کاملاً پایدار بود. اما دولت روبرت موگابه رئیس جمهور در سال 1992برنامه ای را تحت عنوان برنامه تعدیل ساختاری اقتصادی (ESAP) راه اندازی کرد که یکی از عوامل اصلی فروپاشی اقتصادی در زیمبابوه محسوب می شود. علاوه بر ESAP ، اصلاحات ارضی انجام شده توسط مقامات منجر به کاهش شدید تولید مواد غذایی شده و منجر به یک بحران بزرگ مالی و اجتماعی شده است.
دلار زیمبابوه (ZWN) در اواخر دهه 1990 نشانه های بی ثباتی را نشان داد و تورم شدید در اوایل سال 2000 آغاز شد. نرخ تورم سالانه 624٪ در سال 2004 ، 1730٪ در سال 2006 و 231٪ در سال 2008 بود. بر اساس محاسبات پروفسور استیو هانکه ، تورم شدید در زیمبابوه در نوامبر 2008 با نرخ سالانه 89.7 سکتلیون درصد به اوج خود رسید. این میزان 79.6 میلیارد در ماه یا 98 درصد در روز است. زیمبابوه اولین کشوری بود که در قرن بیست و یکم دچار تورم شدید شد و دومین بحران بدترین تورم در تاریخ (پس از یونان) را ثبت کرد. در سال 2008 ، ZWN رسماً کنار گذاشته شد و ارزهای خارجی به عنوان وجوه قانونی مورد استفاده قرار گرفت.
استفاده از ارزهای دیجیتال
از آنجا که بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتالی بر اساس سیستم های متمرکز نیستند ، ارزش آنها را نمی توان توسط دولت یا موسسات مالی تعیین کرد. بنابراین فناوری بلاک چین تضمین می کند که انتشار ارزهای رمزنگاری شده جدید از یک برنامه خاص پیروی می کند و هر واحد منحصر به فرد بوده و در برابر تکرار مصون است.
اینها برخی از دلایلی است که باعث می شود ارزهای دیجیتال به طور فزاینده ای محبوب شوند ، به ویژه در کشورهایی که با تورم شدید مانند ونزوئلا روبرو هستند. رویدادهای مشابهی را می توان در زیمبابوه مشاهده کرد که در آن پرداخت های رمزنگاری همتا به همتا افزایش شگفت انگیزی را تجربه کرده است.
در برخی از کشورها ، مقامات به طور جدی در حال بررسی احتمالات و خطرات مربوط به معرفی ارز دیجیتالی تحت حمایت دولت به عنوان جایگزین بالقوه برای سیستم سنتی ارز فیات هستند . جایی که بانک مرکزی سوئد جزو اولین ها است. نمونه های قابل توجه دیگر شامل بانک های مرکزی سنگاپور ، کانادا ، چین و ایالات متحده است.
اگرچه موارد تورم بیش از حد ممکن است بسیار کم به نظر برسند ، اما واضح است که یک دوره نسبتاً کوتاه آشفتگی سیاسی یا اجتماعی می تواند به سرعت منجر به کاهش ارزش پولهای سنتی فیات شود. تقاضای پایین برای صادرات واحد یک کشور می تواند در ابتدا دلیلی باشد. هنگامی که یک ارز کاهش می یابد ، قیمت ها به سرعت افزایش می یابد که در نهایت یک چرخه معیوب ایجاد می کند. بسیاری از دولتها سعی کرده اند با چاپ پول بیشتر با این مشکل مقابله کنند ، اما این تاکتیک به تنهایی بی فایده بوده و فقط به کاهش ارزش کل ارز کمک می کند. جالب است بدانید که با کاهش اعتماد به ارزهای سنتی ، اعتقاد به ارزهای دیجیتال افزایش می یابد. این می تواند پیامدهای قدرتمندی برای آینده نگرش و مدیریت جهانی پول داشته باشد.
